پتانسیل‌سنجی صرفه‌جویی مصرف آب و انرژی استحصال آن در بخش زراعت (مطالعه موردی: استان یزد)

طی بیست سال گذشته درصد نیروی کار کشاورزی در کل نیروی کار جهان روند کاهنده داشته است و این درصد در ایران بیش از سایر کشورها بوده است. بی توجهی به توسعه تکنولوژی‌های نوین آبیاری و روش‌های جدید کاشت، داشت و برداشت و همچنین عدم اهتمام کافی در اجرای طرح‌های بیابان‌زدایی از جمله دلایل مهم کاهش سطح زمین‌های قابل کشت در ایران عنوان می‌شود. در این مقاله ابتدا به راه‌های بهینه‌سازی و نحوه پتانسیل‌سنجی صرفه‌جویی مصرف انرژی در بخش انرژی در بخش کشاورزی پرداخته شده است و به طور کلی وضعیت کشاورزی در استان یزد مورد بررسی قرار گرفته است و سپس سعی شده با بررسی وضعیت منابع آبی و بارندگی، چگونگی مصرف آب و نوع سیستم‌های آبیاری، نوع محصولات و میزان عملکرد آن و میزان مصرف انرژی الکتریکی و فسیلی به عنوان عوامل موثر در بخش کشاورزی و مقایسه با استاندارهای کشور، میزان پتانسیل صرفه‌جویی مصرف انرژی در بخش کشاورزی استان یزد فراهم گردد. برای این منظور الزامات بهینه‌سازی مصرف انرژی در بخش کشاورزی استان یزد با ارائه راهکارهای عملی مانند تبدیل الکتروپمپ‌های دیزلی و برقی، انتخاب صحیح و مناسب الکتروپمپ‌ها به همراه افزایش بازده سیستم‌های پمپاژ، تغییر سیستم آبیاری از غرقابی به آبیاری تحت فشار، انتخاب محصول کشاورزی مطابق با اقلیم استان مورد مطالعه، کاهش دیماند و طرح خازن‌گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا برآورد پتانسیل صرفه‌جویی انرژی ناشی از اجرای راهکارهای بهینه‌سازی در بخش کشاورزی استان یزد در حدود 1/1023931 مگاوات ساعت در بخش انرژی الکتریکی و حدود 63/682 میلیون متر مکعب در بخش آب مصرفی امکان صرفه‌جویی وجود دارد.